نقش سرمایه های فکری در جذب دانش و عمکرد سازمانی (مطالعه موردی: سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران)

هدف: این پژوهش با هدف نقش سرمایه‌های فکری در جذب دانش و عملکرد سازمانی در سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران مورد بررسی قرار گرفته است. روش پژوهش: پژوهش حاضر از لحاظ نوع روش پژوهش توصیفی – همبستگی و از نظر هدف کاربردی بوده و جامعه آماری مورد پژوهش، شامل 161 نفر از  کارکنان سازمان فرهنگی هنری که با ابزار پرسشنامه ساخت یافته ، داده‌ها جمع آوری شده و به منظور تعیین پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ استفاده گردیده است که ضریب آلفای کرونباخ با عدد 0.91 برای سرمایه فکری و0.92 برای جذب دانش  و0.86 برای عملکرد سازمانی  نشان دهنده پایایی بالایی پرسشنامه های مذکور بوده و جهت بررسی روایی محتوا نیز از اعتبار محتوا و نظرات خبرگان و صاحبنظران دانشگاهی و نیز مدیران جامعه مورد مطالعه بهره برده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. در آمار توصیفی به ارائه اطلاعات  (فراوانی، درصد، درصد فروانی) پرداخته شد. در آمار استنباطی از آزمون آماری ضریب همبستگی و آزمون پیرسون استفاده شد. داده‌های  مورد نظر توسط نرم افزار اس پی اس ویرایش 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها:  در بررسی حاضر مشخص شد 33 درصد کارکنان سازمان دارای بالاترین سطح سابقه کاری بین 5 تا 10سال را دارد هستند و از نظر سطح تحصیلات، بالاترین سطح با نرخ54 درصد فراوانی در مقطع کارشناسی ارشد و همچنین 63 درصد فراوانی نشان دهنده غالب بودن تعداد مردها نسبت به زنان در سازمان فرهنگی هنری شهرداری می‌باشد و همچنین فرضیات اول تا چهارم این پژوهش مورد تایید می‌باشد. نتیجه گیری: نشان داد رابطه بین سرمایه فکری بر جذب دانش، رابطه  بین جذب دانش بر عملکرد سازمانی و رابطه بین سرمایه فکری بر عملکرد سازمانی، دارای رابطه معناداری بوده است. همچنین نتایج دیگر این پژوهش مبین این موضوع است که جذب دانش تاثیر بسیار کمی بر عملکرد سازمانی به عنوان متغییر تعدیل کننده نسبت به سرمایه فکری دارد.